தகவல் என்பது தடைபட்டதனால் தூதாய் வந்தது தொலைவாய் அகன்றது. – ஸ்ரீ அரவிந்தர்

வரம்பிலாக் காலத் தன்மை ஒருபுறம், வரம்பினுள் மாளும் மண்ணகம் மறுபுறம், ஒருபுறத்(து) இருந்த ஆன்மா ஒன்று கல்லினை அணுகிக் கடந்த போழ்து, பருப்பொருட் கோயில் நிலவறைப் பக்கம் காணாது போனதோர் கடவுட் சுடர்ப்பொறி விளைத்த மென்மை […]

தினைத்துணைப் பொழுதே தெய்வத் திருவொளி இருந்திடக் கூடும் என்பத னாலே, இறையருள் சார்ந்த எழிலின் பூரணம் மனிதப் பார்வையில் மணியொளி தந்து, புவியுள பருப்பொருள் போர்த்த முகத்திரைக்(கு) உள்ளுள உணர்வுடன் புதைபொருள் இணக்கிக் துடிப்பினில் கால […]

ஆங்கே அதனின் தடயந் தன்னில் தூயதோர் நீடவா சுணங்கி நின்றிட, இறப்பை மட்டுமே இலக்கெனக் கொண்ட இதயங்கள் கொஞ்சமும் எட்டிட இயலாப் பூரண சக்தியை, பொலிவுறு காட்சியைப் போற்றிப் புரிந்திடும் பூசனை இன்னமும் நடத்தப் படாதே […]

இங்கும் இதுபோல் நிகழுமோ என்றே வியக்கும் வண்ணம் விளைவ(து) உணர்த்தும் பொன்னொளிக் கற்றையும் பொலிவுறு காட்சியும் அறிவொளி ஏற்றி ஆற்றுப் படுத்தவே, சுருத்தெலாம் அழிந்த, கடைத்தரப் பண்புடை உருவுகள் கூட அருநிகழ்(வு) எய்தின. ஆன்மிக எழுச்சி […]

தெளிவிலா நிலனின் பேச்சிலா நெஞ்சிலே அமைந்த நீர்ச்சுழல் அருகே நம்மின் அரையொளி ஏற்றிய அறியாத் தன்மை வலமாய் உலவி வருவதிவ் விடமே, எதிருன வைப்படி எவணோ என்றே அறியா நிலையாம் ஐயப் பாட்டின் நிழலில் நிறுவிய […]

வளிமண் டலமோ வான் நிலன் இடையே சிலிர்ப்புடன் பிணைக்கும் இணையம் ஆனது, மதகுரு நிகர்த்த உயரிய தென்றல் பதங்களி னோடு பாடிய பாசுரம் விரிந்த சிறகுடன் பறந்தே எழுத்து மேடைக் குன்றுகளில் வீழ்ந்து தளர்ந்தது, விண்தொடும் […]

அனைத்தும் ஆன்ம நிவேதனம் ஆகியும் ஆன்மிகச் சடங்கென அமைந்தும் வளர்ந்தன. – ஸ்ரீ அரவிந்தர்